Cahaya UV ialah sinaran elektromagnet dengan jarak gelombang yang lebih pendek berbanding cahaya nampak tetapi lebih panjang berbanding sinaran-X. UV dikategorikan kepada beberapa julat panjang gelombang, dengan UV berjarak gelombang pendek (UV-C) dianggap sebagai "UV nyahkuman". Jarak gelombang antara kira-kira 200 nm dan 300 nm diserap kuat oleh asid nukleik. Tenaga yang diserap boleh mengakibatkan kecacatan termasuk dimer pirimidin. Dimer ini boleh menghalang replikasi atau menghalang ekspresi protein yang diperlukan, mengakibatkan kematian atau ketidakaktifan organisma. Baru-baru ini, satu kajian mendapati bahawa dimer ini berpendarfluor.[66]

• Lampu berasaskan merkuri yang beroperasi pada tekanan wap rendah memancarkan cahaya UV pada nilai spektrum 253.7 nm.[67]
• Lampu diod pemancar cahaya ultraungu (UV-C LED) memancarkan cahaya UV pada panjang gelombang yang boleh dipilih antara 255 dan 280 nm.[68]
• Lampu xenon berdenyut memancarkan cahaya UV merentasi seluruh spektrum UV dengan pelepasan puncak menghampiri 230 nm. [65]

Proses ini serupa tetapi lebih kuat daripada kesan panjang gelombang yang lebih panjang (UV-B) yang menghasilkan selaran matahari pada manusia. Mikroorganisma mempunyai kurang perlindungan terhadap UV dan tidak dapat bertahan dalam pendedahan berjangka masa panjang.

Sistem PNUV direka untuk mendedahkan persekitaran seperti tangki air, bilik dan sistem udara paksa kepada UV nyahkuman. Pendedahan datang daripada lampu nyahkuman yang memancarkan UV nyahkuman pada jarak gelombang yang betul, sekali gus menyinari persekitaran tersebut. Aliran paksa udara atau air melalui persekitaran ini memastikan pendedahan udara atau air tersebut.